امروز علاوه بر مناسبتهای مألوف(ورود امام و آغاز دهه فجر)، برای من یه مناسبت دیگه هم داره.
تولد یه نفره؛ کسی که من تمام زندگیمو مدیون اونم؛ هرچی دارم و ندارم، تمام امیدها و آرزوهام، کسی که همیشه حامیِ من بوده، کسی که همیشه تو حرکت به جلو من رو پشتیبانی کرده، حتی مواقعی که باهام موافق نبوده، کسی که اگه اون نبود، من همین پخی هم که امروز شدم، نمیشدم.
امروز تولد پدرمه.
میدونم که اهل خوندن وبلاگ نیست، میدونم که اصلاً به اینجا سر نمیزنه، میدونم که اصلاً براش تولد و این سوسولبازیها اهمیت نداره، اصلاً شاید یادش نباشه که امروز تولدشه اما.....اما برای من مهمه.....مهمه که بهش بگم که همهچیم رو مدیون توأم.....تولدت مبارک.