امروز براي اولين بار ميخوام، در مورد يك فيلم بنويسم. يك فيلم ايراني كه هنوز رو پرده است و من سه شنبه ديدمش. البته چون بليط سينماها، سه شنبه ها نصف قيمته. فيلمي كه تا حدودي هم جنجال به پا كرده و پس از مدتي توقيف و كشوقوسهاي فراوون روي پرده نقره اي سينماها اومد:
كتاب قانون
اين فيلم با بازي پرويز پرستويي و يك هنرپيشه زن خارجي(يَحْتَمِلْ لبناني) به نام دارين حمسه و به كارگرداني مازيار ميري و با نويسندگي محمد رحمانيان، مدتيه كه روي پرده سينماهاست.
داستان فيلم در مورد مهندس رحمان توانا(پرويز پرستويي)ست كه به اتفاق گروهي به لبنان اعزام ميشه و طي يك سري فعل و انفعالات با يك خانم مسيحي كه دانشجوي زبان فارسيست، آشنا ميشه. در سفر بعدي كه اين گروه به لبنان دارن، اين خانم مسلمون شده و جناب مهندس يك دل نه صد دل عاشق ايشون ميشه و اتفاقا به وصال معشوق هم ميرسه. معشوق كه انتخاب دين اسلام براش بر اساس آموزه هاي اخلاقي و به انتخاب خودش بوده و شناسنامه ايي مسلمون نبوده، يك كتاب داره كه كليه دستورات مورد سفارش اسلام رو در اون نوشته تا رعايت كنه و با همون كتاب به ايران مياد تا با خانواده رحمان زندگي كنه...اصل قضيه از اينجا و با برخورد اين خانم با مسلمون هاي ظاهري(بلانسبت شما، منظور، اين بنده حقير است) آشنا ميشه كه از اسلام فقط نماز و روزه رو فهميدن و پي به حقيقت دين نبردن كه تازه همون رو هم درست انجام نميدن و ....
فيلم روي نكته خيلي مهمي دست گذاشته. اين نكته كه مسلموني و كلا دينداري به سابقه است يا رعايت قوانين آن؟
من خيلي خوشم اومد، هم از موضوع، هم اين نكته كه اين خانوم به خاطر عشقش مسلمون نشده و فيلم كلا روي نحوه مسلمون شدنش تاكيد نداره و در ضمن فيلم در يك جاهايي باعث ميشه آدم از خنده ريسه بره.
اين فيلم مورد انتقاد خيلي ها قرار گرفته. اكثر منتقدين ميگن كه اين فيلم نيّتِش خوب بوده ولي خوب بيان نكرده اما من ميگم: ما ايرانيها، اگه اَزمون انتقاد بشه ناراحت ميشيم ولي اگه كسي اَزمون تعريف كنه ميگيم عجب آدم بافرهنگي!!!!.....
آخه عزيزِ من، با خودمون كه تعارف نداريم... ما اينجوري هستيم، نيستيم؟ مسلموني يا كلاً همهچيز تو زندگيِ ما فقط رو زبونمونه و موقع عمل كه ميشه....من نبودم دستم بود، تقصيرآستينم بود.
از من ميشنويد، حتما اين فيلم رو ببينيد....ديدن اين فيلم از اوجب واجبات است.